Διαπολιτισμική Εκπαίδευση και Θέατρο. Αγαπητά στους σπουδαστές έργα.

Θεατρικό Εργαστήρι ΣΝΕΓ

«Αγάπη, αγάπη σε γλώσσα ελληνική»

Για ένα τετράμηνο λειτούργησε στο ΣΝΕΓ, κάθε Παρασκευή, θεατρικό εργαστήριο ανοιχτό για όλους, όπου πήραν μέρος αρχάριοι σπουδαστές από πολλά τμήματα. Η διαδικασία αυτή, πέραν του καλλιτεχνικού στόχου, εμπλέκει και τις τέσσερις δεξιότητες (κατανόηση - παραγωγή γραπτού λόγου, κατανόηση - παραγωγή προφορικού λόγου), ενώ η έμφαση στον προφορικό λόγο που απαιτεί η θεατρική δραστηριότητα εγείρει ερωτήματα που η παραδοσιακή διδασκαλία δεν απαντά. Η τελική παρουσίαση του εργαστηρίου στη γιορτή της 26ης Μαΐου 2009, με τίτλο «Αγάπη, αγάπη σε γλώσσα ελληνική», στηρίχτηκε στις προτάσεις τριών ομάδων εργασίας, που επέλεξαν να παρουσιάσουν μέρος της δουλειάς τους πάνω σε οικεία και αγαπητά τους θεατρικά έργα:
· «Γλάρος» του Άντον Πάβλοβιτς Τσέχωφ
· «Ένα χαμένο γράμμα» του Ίον Λούκα Καρατζιάλε
· «Γαμπρός 14 χρονών» του Άντον Ζάκο Τσαγιούπι
Το να δεσμεύσεις και να αναδείξεις τη δημιουργικότητα τριών ομάδων εργασίας στο διάστημα ενός θεατρικού εργαστηρίου, αποτελεί διδακτική και καλλιτεχνική πρόκληση. Η ενασχόληση με τρία, πολύ γνωστά στους σπουδαστές, θεατρικά κείμενα μάς φέρνει, εντέλει, σε θέση να δεχόμαστε από αυτούς το μεγαλύτερο δώρο: Ανακαλούμε μνήμες από παραστάσεις του γνωστού έργου του Τσέχωφ, χαιρόμαστε τον κλασικό των ρουμανικών γραμμάτων Καρατζιάλε, και γνωρίζουμε μέσα από τη μετάφραση των σπουδαστών μας τον δημοφιλή, στη γειτονική Αλβανία, Άντον Ζάκο Τσαγιούπι, και το σπουδαίο έργο του.
Οι τρεις ιστορίες αγάπης (ο ιδανικός/άτυχος έρωτας, το κωμικό παράνομο ζευγάρι και ο ψευδοπουριτανισμός ενός γάμου συμφέροντος στο ορεινό χωριό) κλείνουν με χορό κι ένα τραγούδι από το «Μεγάλο Ερωτικό» του Μάνου Χατζιδάκι . Οι νεαροί φίλοι μας ξεκινούν τη φοιτητική τους ζωή μέσα από αυτήν την πανηγυρική εκδήλωση κι εμείς κρατάμε δροσερές εικόνες από το τέλος: «Αγάπη μου, γλώσσα ελληνική»



Συντελεστές – Σκηνοθετικό σημείωμα

Γενική επιμέλεια, σκηνοθεσία: Παυλίνα Γραικού
Επιμέλεια φροντιστηρίου, κειμένων: Κορνηλία Γκιβίση

Δημιούργησαν, μετέφρασαν από τα αλβανικά, έπαιξαν οι:
· Μαρία-Αλεξάνδρα Ανκιντίν (Ρουμανία)
· Κίνγκσλευ Ατζενουγουρέ (Νιγηρία)
· Χριστίνα Γιαννακίδη (Ρωσία)
· Γιόνα Καντιλλάρι (Αλβανία)
· Μιτίλντα Καρόλι (Αλβανία)
· Λεντισιόνα Λιτσολλάρι (Αλβανία)
· Ραγχέντ Αμπού Νταούντ (Παλαιστίνη)
· Μισέλ Λοχέγα Πούγκε (Κονγκό)
· Αλέξανδρος Πρελιπκεάν (Ρουμανία)
· Σβετλάνα Σαρίκοβα (Ρωσία)
· Χέρτα Σέχρι (Αλβανία)
· Guest: Τζάμπερ Αλχμαντάν (Κουβέιτ)

Μουσική:
1. Κιθάρα, αυτοσχεδιασμός και τραγούδι επί σκηνής από τον σπουδαστή Γιάννη Μαυρομάτη. Για το απόσπασμα του Τσέχωφ επιλέχθηκε μουσική από το ρωσικό ροκ συγκρότημα Сплин ( Spleen), για το ρουμανικό έργο, αυτοσχεδιασμός και το “Smoke on the water” των Deep Purple.

2. Για την αλβανόφωνη ομάδα επιλέχθηκε το παραδοσιακό τραγούδι «Τούτο το μήνα» με τις φωνές των αδελφών Πρατσινάκη.

3. Για τη λήξη, το τραγούδι του Μάνου Χατζιδάκι «Μπερδεύτηκα», από το «Μεγάλο Ερωτικό».


Κοστούμια, Σκηνικός χώρος
Το κόκκινο χρώμα στο κοστούμι ή στο χώρο ενοποίησε οπτικά τις τρεις ιστορίες αγάπης. Η ερωτευμένη Νίνα στο «Γλάρο» δοκιμάζεται ως ηθοποιός με το μακρύ κόκκινο φόρεμά της. Το παράνομο ζευγάρι στο έργο του Καρατζιάλε παίζει μια σκηνή αγωνίας μπροστά σε μια μεγάλη κόκκινη κουβέρτα, ενώ οι 4 ηθοποιοί του «Γλάρου» σχολιάζουν κοροϊδευτικά. Η κουβέρτα παύει να είναι φόντο/σκηνή και κουκουλώνει κυριολεκτικά το ζεύγος σε μια αρκετά τολμηρή σκηνή. Τέλος, το κόκκινο παραδοσιακό κοστούμι της αλβανής νύφης, με τη φούστα και το μακρύ σάλι, ήταν ζωγραφισμένο στο χέρι (χρώματα σμάλτου σε κόκκινη τσόχα), από τη διδάσκουσα, με φυτικά μοτίβα υφαντών από την κοινή μας ηπειρώτικη παράδοση.
Η προβολή στη μεγάλη οθόνη της αίθουσας τελετών έδειξε υλικό από την προετοιμασία και το επίπονο έργο των τριών ομάδων με τεχνικές τελευταίας τεχνολογίας και άρτιο αισθητικό αποτέλεσμα, σε επιμέλεια του σπουδαστή Κωνσταντίνου Κόβατς.
Οι σελιδοδείκτες που διανεμήθηκαν με εικόνες από τα εργαστήρια σε έξι εκδοχές ήταν ευγενική προσφορά του εικαστικού/γραφίστα Δημήτρη Ξαρχάκου.